Na današnji dan, Srpska pravoslavna crkva slavi Svete mučenice Veru, Nadu, Ljubav i njihovu majku Sofiju, četiri hrišćanske svetiteljke koje su postradale u 2. veku.O ovom prazniku više u nastavku…
Praznik koji se danas slavi nosi duboko duhovno značenje, jer je posvećen vrlinama koje su temelj hrišćanske vere – veri, nadi i ljubavi. Ove vrline postale su simbol svakog vernika, vodeći ih kroz svakodnevni život i podsećajući ih na to šta je zaista važno u njihovoj verovanju.
- Ove hrabre žene i devojčice – Vera, Nada, Ljubav i Sofija – nisu bile samo istorijske ličnosti; njihov život i mučeništvo ostavili su dubok trag na hrišćanskoj tradiciji. Njihova imena, koja predstavljaju temeljne vrednosti vere, postala su simbol života svakog hrišćanina. U trenutku kada su bile pritisnute užasnim mukama zbog svoje vere, ostale su nepokolebljive i odane svom duhovnom pozivu.
Ovaj praznik podseća nas na snagu vrlina kao što su vera, nada i ljubav, i poziva sve vernike da se danas uzdrže od loših misli i dela. Veruje se da je na ovaj dan potrebno posvetiti se ljubavi prema Bogu, kao i međusobnoj ljubavi. Iako praznik nije označen crvenim slovom u crkvenom kalendaru, duboko je ukorenjen u pravoslavnoj tradiciji i okuplja verujuće koji se sećaju ove hrabre porodice.
- Sveta Sofija, što na grčkom znači “Mudrost”, bila je udovica koja je u Rimu odgajala svoje tri ćerke: Veru, Nadu i Ljubav. Iako su bile vrlo mlade – Vera je imala samo 12 godina, Nada 10, a Ljubav 9 – njihova posvećenost veri i volja da ostanu verne Bogu nisu mogle biti slomljene. U vreme cara Hadrijana, kada su hrišćani bili progonjeni, Sofija i njene ćerke su uhapšene i izvedene pred cara. Iako su bile deca, car Hadrijan je naredio da ih muče jer su odbile da se odreknu hrišćanske vere i da prinesu žrtvu boginji Artemidi.
Bez obzira na strašne muke, ove devojčice nisu popustile. Ostale su postojane u veri do poslednjeg trenutka svog života. Nakon njihove smrti, Sofija je uzela tela svojih ćerki i sahranila ih van grada, gde je tri dana i tri noći molila na njihovim grobovima. Na kraju, preminula je i ona, ostavivši svetu primer nepopustljive vere, nade i ljubavi prema deci i Bogu.
- Ovaj dan u pravoslavnoj tradiciji ima posebne običaje i verovanja. Veruje se da bi trebalo da se na današnji dan uzdržimo od zlih misli i dela i da posvetimo vreme ljubavi prema Bogu i bližnjem. Posebno je posvećen majkama i ćerkama, a običaj nalaže da svaka majka na ovaj dan kupi poklon svojoj ćerki i provede s njom što više vremena, pokazujući joj svoju ljubav. Ovaj gest ljubavi, smatra se, predstavlja najvredniji poklon koji majka može dati svojoj ćerki, podsećajući na snagu njihovog odnosa.
Praznik nas podseća na važnost bliskih porodičnih odnosa, posebno između majki i ćerki. Ljubav između majke i ćerke je jedna od najsvetijih veza, a ovaj dan pruža priliku da se ta ljubav obnovi i učvrsti. Običaj darivanja i zajedničkog vremena sa decom postao je simbol današnje tradicije, koji podseća sve na snagu porodice i ljubavi unutar nje.
- Sveta Sofija i njene ćerke, Vera, Nada i Ljubav, ne samo da su simbol mučeništva, već i personifikacija nepopustljive vere, nade i ljubavi. Ovaj praznik nas podseća na to da je prava ljubav prema Bogu i prema drugima temelj svakog istinskog hrišćanskog života. On nas poziva da u našim životima ojačamo ove vrline, kako bismo mogli živeti u skladu sa hrišćanskim vrednostima i biti bolji ljudi, posvećeni ljubavi prema drugima, kao što su bile ove mučenice.
