Vjerski pravolsavi kalendar je prepun datuma na koje se obilježavaju važni sveci pa je tako i danas a radi se o Presvetoj Bogorodici o kojoj mnogi ne znaju skoro ništa, pa u nastavku možete pročitati detalje.
Od milja meštani nazivaju Krasnicom Pećkom, ovo mjesto predstavlja jednu od najznačajnijih srpskih svetinja, darovanu našem Svetom Savi prilikom njegovog posvećenja za arhiepiskopa srpskog. Prikaz Bogorodice Jerusalimske je „u početku rađen rukom apostola i jevanđeliste Luke“ u „Getsimaniji, blizu groba Presvete Bogorodice, 48. godine. U skladu sa crkvenim predanjem, čudotvorna ikona Bogorodice iz Peći nastala je 48 godina po Roždestvu Hristovom od strane Svetog jevanđeliste Luke u Getsimanskom vrtu, u blizini mesta gde se danas nalazi Grob – pećina koja je služila kao počivalište tela Presvete Bogorodice do Presvete Bogorodice.
Car Lav Mudri će 460. godine preneti ovu ikonu iz Jerusalima u Carigrad, gde će biti smeštena u crkvi posvećenoj Bogorodici. Nakon toga, povodom krštenja Rusije, ikona će biti poslata u Herson za ruskog kneza Vladimira. Kasnije će biti premještena u Veliki Novgorod, gdje će ostati neko vrijeme prije nego što se vrati u Jerusalim. Po jednom predanju, ovu ikonu je izradio Sveti Sava, koju je dobio na poklon carigradskog patrijarha prilikom hirotonije za arhiepiskopa srpskog u Nikeji. Potom ga je doneo u Srbiju i postavio u sedištu Arhiepiskopije u manastiru Žiči.
Međutim, pošto se Žiča u to vreme nalazila na granici zemlje, svetosavskim naslednicima je naloženo da Arhiepiskopiju po njegovoj volji premesti u Peć. Tokom ovog prelaza, sveta i svečana ikona bila bi premeštena u Pećku patrijaršiju. Zbog toga je postala poznata kao Pećka Bogorodica, dok je u narodu od milja zovu Krasnica Pećka, u znak priznanja za njenu milosrdnu lepotu. Pećka ikona ima svoju posvećenu službu, koju je odao mitropolit beogradski Mihajlo 1894. godine. Ovu službu je sačinio Sveti Ava Justin Ćelijski, koji je preveo tekst sa crkvenoslovenskog na srpski jezik.
Bogat istorijskim detaljima i značajnim događajima u vezi sa životom ikone, ovaj akatist ostavlja dubok utisak na vernike. Završava se redovima: Raduj se Zaštitniče i Spasitelju srpskoga krstonosnog roda. Akatist se čita na kraju svake večernje službe u Pećkoj Patrijaršiji. Godine 1936. čudotvorna ikona Bogorodice Pećke boravila je nekoliko mjeseci u Beogradu, tačnije u hramu Pokrova Presvete Bogorodice. U znak sećanja na njeno prisustvo, napravljena je verna reprodukcija ikone koja je poklonjena ovom hramu, gde se svakog petka čita akatist. Dan poslije Vaznesenja Gospodnjeg određen je kao povod za proslavu ikone.
- Čuda povezana sa ikonom Pećke Bogorodice ukorenjena su u legendi o istorijskim događajima u Krasnici Pećkoj, koja govori da se Sveta Bogorodica u snu javila jerusalimskom patrijarhu Atanasiju. U tom viđenju, ona ga je uputila da ikonu priloži kao dar i znak sećanja na arhiepiskopa srpskog Savu, dajući tako svoj blagoslov njemu i celom srpskom narodu. Priznaje se da je Sveti Sava, tokom svojih bogoslužbenih putovanja po Svetoj zemlji, naklonio manastir posvećenom svom nebeskom zaštitniku Svetom Savi Svetom.
Ikona Akatista Presvetoj Bogorodici Pećkoj ilustruje neprekidnu duhovnu vezu Svetog Save Osvećenog i našeg Svetog Save: „Raduj se, koji si zapadnoj zemlji obećao Presveti Sava Jerusalimski, u svečudotvornoj ikoni Tvojoj. se, jer je srpskom arhiepiskopu Palestini predao, prepodruče Palestini, sabraće se, kako bi ova Vaša ikona na kraju bila preneta u Srpsku Patrijaršiju! Priznaje se da je ova čudotvorna ikona izbavila grad Peć od boje i preneta u najudaljenije krajeve Stare Srbije, gde je udostojena najsvetijih litija. Usprkos zabrani litije od strane komunista 1947. godine, stanovništvo je nastavilo da joj se prilazi sa nepokolebljivom vjerom, dobivši i iscjeljenje i duhovnu utehu.
Prema svjedočenju sestara, koje su vrijedno dokumentale sva čuda koja joj se pripisuju, gluvi su povratili sluh, nemi su pronašli svoj glas, a hromi su mogli da hodaju. Po dolasku Svetog Stefana Dečanskog da primi Miropomazanje na upravu, arhipastir Nikodim mu je poklonio Pećku ikonu za poklonjenje, iz koje je izbijala blistava svjetlost, obasjavajući srpskog vladara. U jednom trenutku, u skladu sa željama naroda, ikona je povjerena porodici Morača u Crnoj Gori; međutim, zbog nespremnosti da ga zadrže, vraćena je Pećkoj patrijaršiji. Tu se ono otkrilo patrijarhu Gavrilu (Rajiću), obraćajući mu se rečima: „Čedo Gavrilo, primi moju ikonu, koja je sada desno, i stavi je na moju presto.
Ona je vjekovima marljivo štitila svet Pećku patrijaršiju, a njena odanost je naročito bila izražena u periodu turskog zuluma. Ona je služila kao izvor utehe u ropstvu, izvor radosti za grad, suputnik, iscelitelj u vremenima bolesti i izvor ohrabrenja u patnji i smrti. U ovoj čudotvornoj ikoni stradalo je Kosovo i ceo srpski narod u vekovima su pod zaštitom Presvete Bogorodice, koja se zalaže pred Prestolom Sina svoga za sve koji joj traže pomoć. Zbog toga je srpski narod duboko poštuje. Ikona je izazvala značajno poštovanje čak i među Turcima.
Nedavno su i Albanci (Arnauti) na sličan način dovodili svoje tjelesno i duhovno ojađeno Bogorodici, tražeći pomoć od Onoga koji se nalazi pred Prestolom njenog Sina za čitavo čovečanstvo. I za vreme pandemije korona virusa ikona Bogorodice Pećke skinuta je sa trona i preneta na krsni ulaz iznad spoljnih zidina drevne svetinje u Pećkoj patrijaršiji. Uz povećanje molitve koju je sastavio rumunski patrijarh Danilo, monahinje su nosile ikonu. Ovo je bio prvi put za 40 godina da je ikona učestvovala u litiji iza vanjskih zidina manastira. Ovom prilikom poškropljena je bogojavljenska vodica u okolini i čitan je akatist Presvetoj Bogorodici Pećkoj.
