Danas slavimo obred obrezivanja glave svetog Jovana Krstitelja.Pravoslavna crkva i njeni vernici danas obeležavaju Prvo i Drugo obretenje glave Svetog Jovana Krstitelja. Prema starim zapisima, Jovan Krstitelj je bio pogubljen na nalog i pod uticajem zle Irodijade, supruge cara Iroda koji je tada vladao. Nakon odsjecanja glave, Irodijada je naredila da se glava ne sahranjuje zajedno s telom, bojeći se da bi prorok mogao ponovno vaskrsnuti. Zbog toga je uzela njegovu glavu i zakopala je na tajnom i beščesnom mestu duboko u zemlji. Jovana, blagočestiva dvorkinja Irodijeve žene, nije mogla podneti pomisao da glava Božjeg čoveka ostane na takvom mestu. Stoga ju je tajno iskopala, odnela u Jerusalim i sahranila na Jeleonskoj Gori. Car Irod, neupućen u te događaje, kada je čuo o Isusu Hristu i čudesima koja je činio, pretrnuo je od straha i izgovorio: “To je Jovan, onaj koga sam ja pogubio, koji se sada podigao iz mrtvih.” Nakon nekog vremena, jedan plemić koji je prihvatio veru u Hrista odlučio je napustiti svoj položaj i taštine te postati monah. Pod imenom Inokentije, kao monah, smestio se na Jeleonskoj Gori, tačno na mestu gde je glava Krstitelja bila sahranjena. Počeo je graditi svoju keliju, a prilikom kopanja duboko u zemlji, pronašao je zemljani sud. U sudu je pronašao glavu koju je prepoznao kao Jovanovu. Celivao ju je i sahranio na istom mestu.
U Srbiji postoji široko prihvaćeno verovanje da se tokom ovog dana sunce kreće unazad s severa prema jugu, zastane tri puta i zaigra. Tradicija kaže da se nebo otvara tri puta tačno u ponoć, omogućavajući dušama mrtvih da lako uđu u raj. Prema verovanju, oni koji ostanu budni do ponoći i izraze tri želje, imaće te želje ispunjene. Takođe, smatra se da se u ovoj posebnoj noći može otkriti zakopano blago. U narodnoj pesmi koja prikazuje neostvarivu situaciju i gde se stavlja kletva na devojku kako ne bi stupila u brak, ta devojka, na koju je bačena kletva, tradicionalno se moli u crkvi ili manastiru posvećenom Svetom Jovanu na ovaj dan. Tokom molitve, ona pali sveću i ostavlja skroman prilog kao zahvalnost hramu, verujući da će time biti otklonjena kletva. Osim toga, danas je važno izbegavati obavljanje težih poslova. Posebno je široko prihvaćeno verovanje da na ovaj praznik treba izbegavati rukovanje noževima ili drugim oštrim predmetima kako bi se sprečile povrede u znak poštovanja prema nevino stradalom svetitelju. Slava obično pada 9. marta, osim u prestupnoj godini, kao što je ova, kada se slavi 8. marta.
Johanan kupač, poznat i kao Ivan/Jovan Krstitelj, bio je asketski propovednik iz 1. veka koji je sprovodio obredna kupanja na reci Jordan. Njegova poruka naglašavala je pokajanje i obraćanje Bogu, čineći ga važnom religijskom ličnošću toga doba, a njegov pokret vjerovatno je bio masovniji od Isusovog. Ivan Krstitelj postao je poznat po krštenju Isusa, koji je prihvatio njegovu poruku. Ključni elementi Jovanovog pokreta, poput posta i krštenja, vjerovatno su uticali na rano hrišćanstvo preko Jovanovih učenika. U kršćanstvu se štuje kao svetac, pustinjak i mučenik, predstavljajući preteču Isusa. U islamskoj tradiciji, poznat je kao prorok Jahja ibn Zakarija, dok ga Mandejci poštuju kao jedinog pravog mesiju (hrista) i nazivaju se hrišćanima svetog Jovana.
