Bivša Jugoslavija puna je poznatih i uspješnih glumaca i glumica, a neki od njih su uspjeli da dobiju i nagrade. Jedan od njih je i Mladen Sekulović koji je imao i jedan problem zanimljive prirode. Mladen Sekulović, poznatiji po umetničkom imenu Karl Malden, renomirani je glumac iz Srbije. Iako je možda najpoznatiji starijim generacijama, malo je poznato da je ponosno prihvatio svoje srpsko nasleđe.
- Tokom svog boravka u Holivudu, bio je veoma tražen i postigao je cenjenu čast da osvoji Oskara za svoj izuzetan talenat. Tokom svoje karijere, Malden je pokazao svoje izuzetne vještine i stručnost u mnoštvu hvaljenih holivudskih produkcija. Do ovog trenutka, on je jedini Srbin koji je preuzeo ovo visoko cenjeno zlatno priznanje. Mladen je uspostavio duboku vezu sa poznatim američkim glumcem Kirkom Douglasom, glumeći uz njega u omiljenim filmovima poput “Ulice San Francisca”.
Majkl Daglas, Kirkov sin kojeg je Mladen u mladosti s ljubavlju držao u naručju, odao je počast Mladenu tokom komemoracije. Bila je 1951. godina kada je visoko cijenjeni Karl Malden ostvario značajnu pobjedu osvojivši slavnog Oskara za svoju izvanrednu ulogu antagoniste u filmskom dragulju “The Asphalt Jungle”. Ovaj izvanredni film predstavljao je Maldena uz legendarnog Marlona Branda.
Čuvena dodjela Oskara pružila je Maldenu priliku da se druži sa cijenjenim Humphreyjem Bogartom i Lauren Bacall. Obaveze domaćina za ovu značajnu priliku stručno je obavio komičarski genije Danny Kaye. Rođen 1912. godine, Karl Malden, prvobitno imenom Mladen Sekulović, došao je na svijet u poznatom rudarskom gradiću Gary, koji se nalazi u državi Indijana.
U periodu između dva svjetska rata ovaj grad je postao središte hercegovačkih doseljenika koji su tražili posao u susjednoj željezari. Godine 1906. Petar Sekulović, otac Karlov, donio je odluku da napusti Bileću i emigrira u Ameriku u nadi da će se ponovo povezati sa članovima porodice.
Na kraju je odlučio da tamo uspostavi svoj novi život. Kao istaknuta ličnost u srpskoj zajednici, Petar je svoja tri sina, uključujući Mladena, izložio širokom spektru kulturnih aktivnosti. To je uključivalo uključivanje u aktivnosti poput pevanja u horu Karađorđeve crkve, učešće u Gimnastičkom društvu Sokol i angažovanje u srpskom pozorištu.
Vrijedi napomenuti da je Karlova majka, Marija, porijeklom iz Češke. Uprkos Mladenovoj snažnoj povezanosti sa svojim korenima i zajednicom sa kojom se identifikuje, njegov lični život ostaje obavijen velom misterije, iako je poznat po svojim glumačkim talentima. Zbog pritiska menadžera i producenta, nevoljko je pristao da usvoji novo ime, jer se njegovo originalno prezime Sekulović pokazalo prilično teškim za artikulaciju.
Intrigantno je da je u filmovima u kojima je glumio često tražio da se pojedinim likovima daju njegovo nekadašnje prezime Sekulović, naglašavajući to scenaristima. Opsežna posvećenost koju je pokazao prema Srpskoj pravoslavnoj crkvi je opštepriznata. Od trenutka krštenja u svetim zidinama crkve, gde je dobio ime Đorđe, do gorljivog angažovanja u skladnim melodijama crkvenog hora, njegova duboka veza sa ovom verskom postavom ostala je nepokolebljiva.
- Kako je njegov prosperitet cvjetao, svesrdno je doprinosio crkvi, pokazujući svoju naklonost prema svojim sunarodnjacima. Mladen je elokventno iskreno izrazio svoje emocije, rekavši: „Veoma sam ponosan na svoje srpsko nasleđe, što sam rođen u srpskom domaćinstvu, kršten u srpskoj crkvi, aktivno učestvujem u njenim bogosluženjima, pevam u srpskom horu i samouvereno se predstavljam. kao Srbin.
Kasnih 1930-ih upisao je cijenjenu školu glume Goodman i imao priliku da se ukrsti s Marlonom Brandom, a potom i Kirkom Douglasom. Njihova početna saradnja dogodila se u pozorišnoj produkciji “Tavern by the Road” i učvrstila njihovo partnerstvo u kultnom filmu “Tramvaj zvani želja”. Međutim, zahvaljujući ulozi detektiva u televizijskoj seriji “Ulice San Francisca” prvi put je stekao priznanje.
Ipak, upravo ga je portret “Skaga”, vrijednog američkog radnika u trosatnom TV filmu, doveo do zvijezde. U svakoj prilici koja mu se predstavljala da govori publici, Malden je dosledno isticao svoje srpsko nasleđe. Uprkos svom žarkom patriotizmu prema Srbiji, on nije posedovao nikakve zamerljive nacionalističke sklonosti, a kamoli šovinistička uverenja.
Njegova naklonost proširila se na sve različite grupe ljudi širom svijeta. Kada je predstavnik bivše Jugoslavije, prenošen preko svog bliskog saputnika Dana Tane (Danilo Tanasijević), uputio poziv Karlu Maldenu da srdačno pozdravi brojnu međunarodnu publiku u Njujorku, on je željno prihvatio priliku. On je tokom svog obraćanja istakao svoju snažnu povezanost sa svojim srpskim korenima i izrazio neizmeran ponos što je član tog određene nacije.
Ipak, ovaj proglas je naišao na oštro protivljenje određenih utjecajnih ličnosti koje su ga označile kao nacionalistu i shodno tome zabranile njegov ponovni ulazak u zemlju porijekla. Njegovo putovanje u Jugoslaviju tokom ranih 1980-ih, posebno u svrhu snimanja filma “Suton”, odigralo je ključnu ulogu u ukidanju zabrane.
Saradnja najviših zvaničnika iz oba naroda pokazala se ključnom u rješavanju ovog pitanja. Produkcija se odvijala u Istri, što mu je pružilo priliku da uroni u živahni grad Beograd, glavni grad Srbije. Osim toga, imao je priliku posjetiti i rodnu Bileću, odakle potiče njegov otac Petar i gdje u miru počivaju njegovi najdraži članovi porodice. Razmišljajući o svom srpskom porijeklu, Malden je prenio svoj osjećaj da je autsajder, uprkos svojoj čežnji da se uklopi kao tipično američko dijete.
- Raspet između svog srpskog vaspitanja i šireg društva, uhvatio se u koštac sa dubokom privrženošću svom srpskom nasleđu. Njegov otac, istaknuta ličnost u srpskoj zajednici, usadio je u njega dubok osećaj odanosti njihovim srpskim korenima, naglašavajući značaj oličenja vrlina hvale vrednog Srbina i pomaganja drugima u tome.
U knjizi „Kako sam uspeo“ Mladen Sekulović, uz pomoć ćerke Karle Malden, vrsne spisateljice i scenariste, iznosi obilje dragocenih podataka uz brojne zadivljujuće detalje. Proslavljeni holivudski glumac 2009. je mirno preminuo u 97. godini života, nikada nije imao priliku da ispuni svoju poslednju želju da ponovo poseti Srbiju, zemlju koja je zauzimala posebno mesto u njegovom srcu.
