Arapizmi se obično smatraju posredničkim posuđenicama iz arapskog jezika. Međujezik u većini slučajeva je osmansko-turski, koji je bio jedan od glavnih jezika islamske civilizacije koji je imao značajan utjecaj na našu ukupnu duhovnu i materijalnu kulturu. Kao rezultat toga, ovi arabizmi se često nazivaju turcizmima, au nekim slučajevima nazivaju se i osmanizmima ili orijentalizmima.
U turskom jeziku arapski korijeni se prvenstveno sastoje od imenica i prideva koji su prošli kroz različite fonetske i semantičke transformacije – na primjer, riječ “dućan” na turskom (dukkan) je izvedena od arapske riječi “dukkān”. Slično, riječ “zanat” na turskom (sanat) može se pratiti do arapske riječi “sana'” što znači “izrada”. Riječi “sat” (turski saat) i “sevap” (turski sevap) također su arapskog porijekla, pri čemu “sat” potiče od “sā’a”, a “sevap” potiče od “tawāb”. Drugi primjeri arapskih riječi koje su integrirane u turski uključuju “kebab” (turski kebap od ar. kabāb), “ćef/ćeif” (turski keyif od ar. kayf – uživanje), “šolja” (turski küp od ar. kūb – šolja), “fukara” (turski fukara od Ar. pl. fuqarā’ – siromašan) i “džep” (turski cep od Ar. ğayb). Arapske riječi su se uspjele uklopiti u gramatičku strukturu turskog, pa su čak i dale osnovu za formiranje novih leksema dodavanjem turskih morfema, kao što je riječ “hajiluk” (od Ar. hağğ) i termina koji se odnose na mjerenje vremena i majstorstvo.
U našem jeziku se određene arapske riječi ženskog roda koriste u muškom ili srednjem rodu, kao što su “kijamet” što znači nered i “amanet”, što znači zavjet. U slučaju pojedinih imenica, gramatički broj je izmenjen tako da se množina u srpskom jeziku tretira kao jednina. Primjeri ovoga uključuju “esnaf”, što je arapska izlomljena množina, i “muslim”, što je arapski aktivni particip koji znači “onaj koji se pokorava Bogu, pokorava se”, s perzijskim sufiksom za množinu racionalnih bića “-ān” . Iako u srpskom jeziku postoje različiti arabizmi, velika većina njih su islamizmi, tehnički termini koji se odnose na vjerske običaje i običaje muslimana, kao i one iz pravne sfere. Postoje i riječi iz svakodnevnog života koje su posuđene iz arapskog.
Arapski jezik je dao nekoliko stotina vlastitih imenica našem jeziku, od kojih su mnoge transformisane u prezimena kao što su Ahmedović, Ahmetović, Ahmetagić, Hasanović, Hasanagić, Hasanbegović, Karahasan. Osim toga, neke arapske riječi, posebno u prirodnim naukama, uvedene su kroz evropske jezike. Na primjer, “algebra” potiče od “al-ğabr” što znači “sastavljanje”, “alkohol” dolazi od “al-kuhūl”, “cifra” od “sifr” što znači “nula”, a “sirup” od “šarāb” ” što znači “piće.
